Borrowed from Serbo-Croatian Пољакиња / Poljakinja. By surface analysis, Поляк (Poljak) + -иня (-inja).
Полякиня (Poljakinja) f
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Полякиня (Poljakinja) | Полякинї (Poljakinji) |
genitive | Полякинї (Poljakinji) | Полякиньох (Poljakinʹox) |
dative | Полякинї (Poljakinji) | Полякиньом (Poljakinʹom) |
accusative | Полякиню (Poljakinju) | Полякинї (Poljakinji) |
instrumental | Полякиню (Poljakinju) | Полякинями (Poljakinjami) |
locative | Полякинї (Poljakinji) | Полякиньох (Poljakinʹox) |
vocative | Полякиньо (Poljakinʹo) | Полякинї (Poljakinji) |