From поліщу́к (poliščúk, “Polesian”). By surface analysis, Полісся (Polissja, “Polessia”) + -щук (-ščuk), or по- (po-, “cis-”) + ліс (lis, “forest”) + -ськ (-sʹk) + -чук (-čuk).
Поліщу́к • (Poliščúk) m pers (genitive Поліщука́, nominative plural Поліщуки́, genitive plural Поліщукі́в)
Поліщу́к • (Poliščúk) f pers (indeclinable)
The feminine form is indeclinable.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Поліщу́к Poliščúk |
Поліщуки́ Poliščuký |
genitive | Поліщука́ Poliščuká |
Поліщукі́в Poliščukív |
dative | Поліщуко́ві, Поліщуку́ Poliščukóvi, Poliščukú |
Поліщука́м Poliščukám |
accusative | Поліщука́ Poliščuká |
Поліщукі́в Poliščukív |
instrumental | Поліщуко́м Poliščukóm |
Поліщука́ми Poliščukámy |
locative | Поліщуко́ві, Поліщуку́ Poliščukóvi, Poliščukú |
Поліщука́х Poliščukáx |
vocative | Поліщуку́, Поліщу́к Poliščukú, Poliščúk |
Поліщуки́ Poliščuký |