(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Audio: | (file) |
абвінава́ціць • (abvinavácicʹ) pf (imperfective абвінава́чваць) (to consider someone guilty of something)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | абвінава́ціць abvinavácicʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | абвінава́чаны abvinaváčany |
adverbial | — | абвінава́ціўшы abvinaváciŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
— | абвінава́чу abvinaváču |
2nd singular ты |
— | абвінава́ціш abvinaváciš |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
— | абвінава́ціць abvinavácicʹ |
1st plural мы |
— | абвінава́цім abvinavácim |
2nd plural вы |
— | абвінава́ціце abvinavácicje |
3rd plural яны́ |
— | абвінава́цяць abvinavácjacʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | абвінава́ць abvinavácʹ |
абвінава́цьце abvinavácʹcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
абвінава́ціў abvinaváciŭ |
абвінава́цілі abvinavácili |
feminine я / ты / яна́ |
абвінава́ціла abvinavácila | |
neuter яно́ |
абвінава́ціла abvinavácila |