From аб- (ab-) + меркава́ць (mjerkavácʹ). Cognate with Ukrainian обміркува́ти (obmirkuváty).
абмеркава́ць • (abmjerkavácʹ) pf (imperfective абмярко́ўваць)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | абмеркава́ць abmjerkavácʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | абмеркава́ны abmjerkavány |
| adverbial | — | абмеркава́ўшы abmjerkaváŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
— | абмярку́ю abmjarkúju |
| 2nd singular ты |
— | абмярку́еш abmjarkúješ |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
— | абмярку́е abmjarkúje |
| 1st plural мы |
— | абмярку́ем abmjarkújem |
| 2nd plural вы |
— | абмярку́еце abmjarkújecje |
| 3rd plural яны́ |
— | абмярку́юць abmjarkújucʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | абмярку́й abmjarkúj |
абмярку́йце abmjarkújcje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
абмеркава́ў abmjerkaváŭ |
абмеркава́лі abmjerkaváli |
| feminine я / ты / яна́ |
абмеркава́ла abmjerkavála | |
| neuter яно́ |
абмеркава́ла abmjerkavála | |