абрикоти́н • (abrikotín) m inan (genitive абрикоти́на, nominative plural абрикоти́ны, genitive plural абрикоти́нов)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | абрикоти́н abrikotín |
абрикоти́ны abrikotíny |
genitive | абрикоти́на abrikotína |
абрикоти́нов abrikotínov |
dative | абрикоти́ну abrikotínu |
абрикоти́нам abrikotínam |
accusative | абрикоти́н abrikotín |
абрикоти́ны abrikotíny |
instrumental | абрикоти́ном abrikotínom |
абрикоти́нами abrikotínami |
prepositional | абрикоти́не abrikotíne |
абрикоти́нах abrikotínax |
абрикоти́н • (abrykotýn) m inan (genitive абрикоти́ну, uncountable)
singular | |
---|---|
nominative | абрикоти́н abrykotýn |
genitive | абрикоти́ну abrykotýnu |
dative | абрикоти́нові, абрикоти́ну abrykotýnovi, abrykotýnu |
accusative | абрикоти́н abrykotýn |
instrumental | абрикоти́ном abrykotýnom |
locative | абрикоти́ну, абрикоти́ні abrykotýnu, abrykotýni |
vocative | абрикоти́не abrykotýne |