From адам (adam, “man; human”) + тамыр (tamyr, “root”).
адамтамыр • (adamtamyr)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | адамтамыр (adamtamyr) | адамтамырлар (adamtamyrlar) |
| genitive | адамтамырдың (adamtamyrdyñ) | адамтамырлардың (adamtamyrlardyñ) |
| dative | адамтамырға (adamtamyrğa) | адамтамырларға (adamtamyrlarğa) |
| accusative | адамтамырды (adamtamyrdy) | адамтамырларды (adamtamyrlardy) |
| locative | адамтамырда (adamtamyrda) | адамтамырларда (adamtamyrlarda) |
| ablative | адамтамырдан (adamtamyrdan) | адамтамырлардан (adamtamyrlardan) |
| instrumental | адамтамырмен (adamtamyrmen) | адамтамырлармен (adamtamyrlarmen) |