From ад- (ad-) + пу́дзіць (púdzicʹ).
адпу́дзіць • (adpúdzicʹ) pf (imperfective адпу́джваць)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | адпу́дзіць adpúdzicʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | адпу́джаны adpúdžany |
adverbial | адпу́дзячы adpúdzjačy |
адпу́дзіўшы adpúdziŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
адпу́джу adpúdžu |
бу́ду адпу́дзіць búdu adpúdzicʹ |
2nd singular ты |
адпу́дзіш adpúdziš |
бу́дзеш адпу́дзіць búdzješ adpúdzicʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
адпу́дзіць adpúdzicʹ |
бу́дзе адпу́дзіць búdzje adpúdzicʹ |
1st plural мы |
адпу́дзім adpúdzim |
бу́дзем адпу́дзіць búdzjem adpúdzicʹ |
2nd plural вы |
адпу́дзіце adpúdzicje |
бу́дзеце адпу́дзіць búdzjecje adpúdzicʹ |
3rd plural яны́ |
адпу́дзяць adpúdzjacʹ |
бу́дуць адпу́дзіць búducʹ adpúdzicʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | адпу́дзь adpúdzʹ |
адпу́дзьце adpúdzʹcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
адпу́дзіў adpúdziŭ |
адпу́дзілі adpúdzili |
feminine я / ты / яна́ |
адпу́дзіла adpúdzila | |
neuter яно́ |
адпу́дзіла adpúdzila |