Borrowed from a Turkic language, ultimately from Persian آدم (âdam), from Arabic آدَم (ʔādam). Compare Tatar адәм (adäm), Bashkir әҙәм (əźəm) and Kazakh адам (adam).
адями • (aďami)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | адями aďami |
адямиос aďamios |
accusative | адямиез aďamijez |
адямиосыз aďamiosyz |
genitive | адямилэн aďamilen |
адямиослэн aďamioslen |
dative | адямилы aďamily |
адямиослы aďamiosly |
ablative | адямилэсь aďamileś |
адямиослэсь aďamiosleś |
instrumental | адямиен aďamijen |
адямиосын aďamiosyn |
abessive | адямитэк aďamitek |
адямиостэк aďamiostek |
adverbial | адямия aďamija |
адямиосъя aďamiosja |
inessive | адямиын aďamiyn |
адямиосын aďamiosyn |
illative | адямие aďamije |
адямиосы aďamiosy |
elative | адямиысь aďamiyś |
адямиосысь aďamiosyś |
egressive | адямиысьен aďamiyśjen |
адямиосысьен aďamiosyśjen |
terminative | адямиозь aďamioź |
адямиосозь aďamiosoź |
prolative | адямитӥ aďamiti |
адямиосытӥ aďamiosyti |
allative | адямилань aďamilań |
адямиослань aďamioslań |
|