From Proto-Turkic *(i)āra (“space or interval between two objects”). Cognate with Old Turkic 𐰺𐰀 (āra), Uzbek ora (“the space between, interval”), Turkish ara (“interval”), Yakut аара (aara, “on the way, while traveling”).
ара • (ara)
ара • (ara)
From Proto-Turkic *ede, *ide. Cognate with Old Turkic (idi).
Alternative scripts | |
---|---|
Arabic | ارا |
Cyrillic | ара |
Latin | ara |
From Proto-Turkic *ārï (“bee”).
ара • (ara)
ара • (ara)
From Persian اره (arre, “saw”).
ара • (ara)
singular (жекеше) | plural (көпше) | |
---|---|---|
nominative (атау септік) | ара (ara) | аралар (aralar) |
genitive (ілік септік) | араның (aranyñ) | аралардың (aralardyñ) |
dative (барыс септік) | араға (arağa) | араларға (aralarğa) |
accusative (табыс септік) | араны (arany) | араларды (aralardy) |
locative (жатыс септік) | арада (arada) | араларда (aralarda) |
ablative (шығыс септік) | арадан (aradan) | аралардан (aralardan) |
instrumental (көмектес септік) | арамен (aramen) | аралармен (aralarmen) |
Borrowed from Brazilian Portuguese ará, in turn borrowed from Old Tupi ará, from the bird's calls.
а́ра • (ára) m anim (indeclinable)
From Armenian արա (ara, “an informal way of addressing a familiar male person”), overused by Armenians.
а́ра • (ára) m anim or m inan (genitive а́ры, nominative plural а́ры, genitive plural ар)
а́ра • (ára) m inan
From Common Turkic *āra. Cognate with Kazakh ара (ara, “space”), Kyrgyz ара (ara), Crimean Tatar ara, Karaim ara, Karachay-Balkar ара (ara, “middle”), Kumyk ара (ara), Bashkir ара (ara), Tatar ара (ara), Azerbaijani ara, Turkish ara, Uzbek ora, Uyghur ara, Western Yugur ara, etc.
ара • (ara)
N. A. Baskakov, Toščakova N.A, editor (1947), “ара”, in Ojrotsko-Russkij Slovarʹ [Oyrot-Russian Dictionary], Moscow: M.: OGIZ, →ISBN