From Proto-Slavic *bezimenьnъ. Morphologically analysable as без- (bez-) + ім'я́ (imʺjá) + -ний (-nyj).
безіме́нний • (beziménnyj)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | безіме́нний beziménnyj |
безіме́нне beziménne |
безіме́нна beziménna |
безіме́нні beziménni | |
genitive | безіме́нного beziménnoho |
безіме́нної beziménnoji |
безіме́нних beziménnyx | ||
dative | безіме́нному beziménnomu |
безіме́нній beziménnij |
безіме́нним beziménnym | ||
accusative | animate | безіме́нного beziménnoho |
безіме́нне beziménne |
безіме́нну beziménnu |
безіме́нних beziménnyx |
inanimate | безіме́нний beziménnyj |
безіме́нні beziménni | |||
instrumental | безіме́нним beziménnym |
безіме́нною beziménnoju |
безіме́нними beziménnymy | ||
locative | безіме́нному, безіме́ннім beziménnomu, beziménnim |
безіме́нній beziménnij |
безіме́нних beziménnyx |