бесмислица • (besmislica) f (plural бесмислици)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | бесмислица (besmislica) | бесмислици (besmislici) |
definite unspecified | бесмислицата (besmislicata) | бесмислиците (besmislicite) |
definite proximal | бесмислицава (besmislicava) | бесмислициве (besmislicive) |
definite distal | бесмислицана (besmislicana) | бесмислицине (besmislicine) |
vocative | бесмислице (besmislice) | бесмислици (besmislici) |
From бе̏смӣсао.
бѐсмислица f (Latin spelling bèsmislica)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | бесмислица | бесмислице |
genitive | бесмислице | бесмислица |
dative | бесмислици | бесмислицама |
accusative | бесмислицу | бесмислице |
vocative | бесмислице / бесмислицо | бесмислице |
locative | бесмислици | бесмислицама |
instrumental | бесмислицом | бесмислицама |