бог (bog) + -о- (-o-) + служе́бный (služébnyj)
богослуже́бный • (bogoslužébnyj) (no comparative)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | богослуже́бный bogoslužébnyj |
богослуже́бное bogoslužébnoje |
богослуже́бная bogoslužébnaja |
богослуже́бные bogoslužébnyje | |
genitive | богослуже́бного bogoslužébnovo |
богослуже́бной bogoslužébnoj |
богослуже́бных bogoslužébnyx | ||
dative | богослуже́бному bogoslužébnomu |
богослуже́бной bogoslužébnoj |
богослуже́бным bogoslužébnym | ||
accusative | animate | богослуже́бного bogoslužébnovo |
богослуже́бное bogoslužébnoje |
богослуже́бную bogoslužébnuju |
богослуже́бных bogoslužébnyx |
inanimate | богослуже́бный bogoslužébnyj |
богослуже́бные bogoslužébnyje | |||
instrumental | богослуже́бным bogoslužébnym |
богослуже́бной, богослуже́бною bogoslužébnoj, bogoslužébnoju |
богослуже́бными bogoslužébnymi | ||
prepositional | богослуже́бном bogoslužébnom |
богослуже́бной bogoslužébnoj |
богослуже́бных bogoslužébnyx | ||
short form | богослуже́бен bogoslužében |
богослуже́бно bogoslužébno |
богослуже́бна bogoslužébna |
богослуже́бны bogoslužébny |
* Rare.