боҙ (boź, “ice”) + бармаҡ (barmaq, “finger”).
боҙбармаҡ • (boźbarmaq)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | боҙбармаҡ (boźbarmaq) | боҙбармаҡтар (boźbarmaqtar) |
definite genitive | боҙбармаҡтың (boźbarmaqtıñ) | боҙбармаҡтарҙың (boźbarmaqtarźıñ) |
dative | боҙбармаҡҡа (boźbarmaqqa) | боҙбармаҡтарға (boźbarmaqtarğa) |
definite accusative | боҙбармаҡты (boźbarmaqtı) | боҙбармаҡтарҙы (boźbarmaqtarźı) |
locative | боҙбармаҡта (boźbarmaqta) | боҙбармаҡтарҙа (boźbarmaqtarźa) |
ablative | боҙбармаҡтан (boźbarmaqtan) | боҙбармаҡтарҙан (boźbarmaqtarźan) |