From брои (broi, “to count”) + -тел (-tel), from број (broj, “number”).
броител • (broitel) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | броител (broitel) | броители (broiteli) |
definite unspecified | броителот (broitelot) | броителите (broitelite) |
definite proximal | броителов (broitelov) | броителиве (broitelive) |
definite distal | броителон (broitelon) | броителине (broiteline) |
vocative | броителе (broitele) | броители (broiteli) |
count form | — | броитела (broitela) |