From бунт (bunt) + -івни́й (-ivnýj).
бунтівни́й • (buntivnýj)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | бунтівни́й buntivnýj |
бунтівне́ buntivné |
бунтівна́ buntivná |
бунтівні́ buntivní | |
genitive | бунтівно́го buntivnóho |
бунтівно́ї buntivnóji |
бунтівни́х buntivnýx | ||
dative | бунтівно́му buntivnómu |
бунтівні́й buntivníj |
бунтівни́м buntivným | ||
accusative | animate | бунтівно́го buntivnóho |
бунтівне́ buntivné |
бунтівну́ buntivnú |
бунтівни́х buntivnýx |
inanimate | бунтівни́й buntivnýj |
бунтівні́ buntivní | |||
instrumental | бунтівни́м buntivným |
бунтівно́ю buntivnóju |
бунтівни́ми buntivnýmy | ||
locative | бунтівно́му, бунтівні́м buntivnómu, buntivním |
бунтівні́й buntivníj |
бунтівни́х buntivnýx | ||
vocative | бунтівни́й buntivnýj |
бунтівне́ buntivné |
бунтівна́ buntivná |
бунтівні́ buntivní |