From Ottoman Turkish بوت (but).
бут • (but) m (diminutive бу́тче)
From Proto-Turkic *būt (“leg, foot”).
бут • (but)
бут • (but)
1sg | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | бутум (butum) | бутларым (butlarım) |
accusative | бутумну (butumnu) | бутларымны (butlarımnı) |
dative | бутумгъа (butumğa) | бутларыма (butlarıma) |
locative | бутумда (butumda) | бутларымда (butlarımda) |
ablative | бутумдан (butumdan) | бутларымдан (butlarımdan) |
genitive | бутумну (butumnu) | бутларымны (butlarımnı) |
1pl | Singular | Plural |
nominative | бутубуз (butubuz) | бутларыбыз (butlarıbız) |
accusative | бутубузну (butubuznu) | бутларыбызны (butlarıbıznı) |
dative | бутубузгъа (butubuzğa) | бутларыбызгъа (butlarıbızğa) |
locative | бутубузда (butubuzda) | бутларыбызда (butlarıbızda) |
ablative | бутубуздан (butubuzdan) | бутларыбыздан (butlarıbızdan) |
genitive | бутубузну (butubuznu) | бутларыбызны (butlarıbıznı) |
2sg | Singular | Plural |
nominative | бутунгъ (butunğ) | бутларынгъ (butlarınğ) |
accusative | бутунгъну (butunğnu) | бутларынгъны (butlarınğnı) |
dative | бутунгъа (butunğa) | бутларынгъа (butlarınğa) |
locative | бутунгъда (butunğda) | бутларынгъда (butlarınğda) |
ablative | бутунгъдан (butunğdan) | бутларынгъдан (butlarınğdan) |
genitive | бутунгъну (butunğnu) | бутларынгъны (butlarınğnı) |
2pl | Singular | Plural |
nominative | бутугъуз (butuğuz) | бутларыгъыз (butlarığız) |
accusative | бутугъузну (butuğuznu) | бутларыгъызны (butlarığıznı) |
dative | бутугъузгъа (butuğuzğa) | бутларыгъызгъа (butlarığızğa) |
locative | бутугъузда (butuğuzda) | бутларыгъызда (butlarığızda) |
ablative | бутугъуздан (butuğuzdan) | бутларыбыздан (butlarıbızdan) |
genitive | бутугъузну (butuğuznu) | бутларыгъызны (butlarığıznı) |
3 | Singular | Plural |
nominative | буту (butu) | бутлары (butları) |
accusative | бутун (butun) | бутларын (butların) |
dative | бутуна (butuna) | бутларына (butlarına) |
locative | бутунда (butunda) | бутларында (butlarında) |
ablative | бутундан (butundan) | бутларындан (butlarından) |
genitive | бутуну (butunu) | бутларыны (butlarını) |
From Proto-Turkic *būt (“leg, foot”). Cognate with Turkish but (“thigh”).
бут • (but) (Arabic spelling بۇت)
singular (жекелик) |
plural (көптөгөн) | |
---|---|---|
nominative (атооч) | бут but |
буттар buttar |
genitive (илик) | буттун buttun |
буттардын buttardın |
dative (барыш) | бутка butka |
буттарга buttarga |
accusative (табыш) | бутту buttu |
буттарды buttardı |
locative (жатыш) | бутта butta |
буттарда buttarda |
ablative (чыгыш) | буттан buttan |
буттардан buttardan |
possessive forms | ||
first-person singular (менин) | ||
nominative | бутум butum |
буттарым buttarım |
genitive | бутумдун butumdun |
буттарымдын buttarımdın |
dative | бутума butuma |
буттарыма buttarıma |
accusative | бутумду butumdu |
буттарымды buttarımdı |
locative | бутумда butumda |
буттарымда buttarımda |
ablative | бутумдан butumdan |
буттарымдан buttarımdan |
second-person singular informal (сенин) | ||
nominative | бутуң butuŋ |
буттарың buttarıŋ |
genitive | бутуңдун butuŋdun |
буттарыңдын buttarıŋdın |
dative | бутуңа butuŋa |
буттарыңа buttarıŋa |
accusative | бутуңду butuŋdu |
буттарыңды buttarıŋdı |
locative | бутуңда butuŋda |
буттарыңда buttarıŋda |
ablative | бутуңдан butuŋdan |
буттарыңдан buttarıŋdan |
second-person singular formal (сиздин) | ||
nominative | бутуңуз butuŋuz |
буттарыңыз buttarıŋız |
genitive | бутуңуздун butuŋuzdun |
буттарыңыздын buttarıŋızdın |
dative | бутуңузга butuŋuzga |
буттарыңызга buttarıŋızga |
accusative | бутуңузду butuŋuzdu |
буттарыңызды buttarıŋızdı |
locative | бутуңузда butuŋuzda |
буттарыңызда buttarıŋızda |
ablative | бутуңуздан butuŋuzdan |
буттарыңыздан buttarıŋızdan |
Borrowed from Ottoman Turkish بود (bud), بوت (but) (Turkish but).
бут • (but) m (diminutive бутче)
From Proto-Turkic *būt.
бут • (but)
бут • (but) m inan (genitive бу́та, nominative plural бу́ты, genitive plural бу́тов)
бут • (but) m inan (genitive бута, nominative plural буты, genitive plural бутов)
Borrowed from Ottoman Turkish بوت (but).
бу̏т m (Latin spelling bȕt)
From Proto-Turkic *būt (“leg, foot”). Cognate with Turkish but (“thigh”).
бут • (but)
N. A. Baskakov, Toščakova N.A, editor (1947), “бут”, in Ojrotsko-Russkij Slovarʹ [Oyrot-Russian Dictionary], Moscow: M.: OGIZ, →ISBN
бут • (but)
From Proto-Turkic *būt (“leg, foot”). Cognate with Turkish but (“thigh”).
бут • (but) (definite accusative бутту, plural буттар)
Declension of бут | ||
---|---|---|
Nominative | бут but | |
Accusative | бутту buttu | |
Singular | Plural | |
Nominative | бут but |
буттар buttar |
Genitive | буттуң buttuñ |
буттарның buttarnıñ |
Accusative | бутту buttu |
буттарны buttarnı |
Dative | бутка butka |
буттарга buttarga |
Locative | бутта butta |
буттарда buttarda |
Ablative | буттан buttan |
буттардан buttardan |
Prolative I | бутче butçe |
буттарже buttarje |
Prolative II | буттува buttuva |
буттардува buttarduva |
First person singular possessive forms of бут | ||
---|---|---|
Nominative | бутум butum | |
Accusative | бутумну butumnu | |
Singular | Plural | |
Nominative | бутум butum |
буттарым buttarım |
Genitive | бутумнуң butumnuñ |
буттарымның buttarımnıñ |
Accusative | бутумну butumnu |
буттарымны buttarımnı |
Dative | бутумга butumga |
буттарымга buttarımga |
Locative | бутумда butumda |
буттарымда buttarımda |
Ablative | бутумдан butumdan |
буттарымдан buttarımdan |
Prolative I | бутумже butumje |
буттарымже buttarımje |
Prolative II | бутумдува butumduva |
буттарымдува buttarımduva |