Inherited from Proto-Slavic *bujati.
бу̀јати impf (Latin spelling bùjati)
Infinitive: бујати | Present verbal adverb: бу̀јајӯћи | Past verbal adverb: — | Verbal noun: бу̀ја̄ње | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Number | Singular | Plural | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
Verbal forms | ја | ти | он / она / оно | ми | ви | они / оне / она | |
Present | бујам | бујаш | буја | бујамо | бујате | бујају | |
Future | Future I | бујат ћу1 бујаћу |
бујат ћеш1 бујаћеш |
бујат ће1 бујаће |
бујат ћемо1 бујаћемо |
бујат ћете1 бујаћете |
бујат ће1 бујаће |
Future II | бу̏де̄м бујао2 | бу̏де̄ш бујао2 | бу̏де̄ бујао2 | бу̏де̄мо бујали2 | бу̏де̄те бујали2 | бу̏дӯ бујали2 | |
Past | Perfect | бујао сам2 | бујао си2 | бујао је2 | бујали смо2 | бујали сте2 | бујали су2 |
Pluperfect3 | би̏о сам бујао2 | би̏о си бујао2 | би̏о је бујао2 | би́ли смо бујали2 | би́ли сте бујали2 | би́ли су бујали2 | |
Imperfect | бујах | бујаше | бујаше | бујасмо | бујасте | бујаху | |
Conditional I | бујао бих2 | бујао би2 | бујао би2 | бујали бисмо2 | бујали бисте2 | бујали би2 | |
Conditional II4 | би̏о бих бујао2 | би̏о би бујао2 | би̏о би бујао2 | би́ли бисмо бујали2 | би́ли бисте бујали2 | би́ли би бујали2 | |
Imperative | — | бујај | — | бујајмо | бујајте | — | |
Active past participle | бујао m / бујала f / бујало n | бујали m / бујале f / бујала n | |||||
1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. 4 Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
|