бірлік • (bırlık)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | бірлік (bırlık) | бірліктер (bırlıkter) |
genitive | бірліктің (bırlıktıñ) | бірліктердің (bırlıkterdıñ) |
dative | бірлікке (bırlıkke) | бірліктерге (bırlıkterge) |
accusative | бірлікті (bırlıktı) | бірліктерді (bırlıkterdı) |
locative | бірлікте (bırlıkte) | бірліктерде (bırlıkterde) |
ablative | бірліктен (bırlıkten) | бірліктерден (bırlıkterden) |
instrumental | бірлікпен (bırlıkpen) | бірліктермен (bırlıktermen) |