From Proto-Turkic *bȫrk (“cap, hat”).
бүрек • (bürek)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | бүрек (bürek) | бүректәр (bürektər) |
definite genitive | бүректең (bürekteñ) | бүректәрҙең (bürektərźeñ) |
dative | бүреккә (bürekkə) | бүректәргә (bürektərgə) |
definite accusative | бүректе (bürekte) | бүректәрҙе (bürektərźe) |
locative | бүректә (bürektə) | бүректәрҙә (bürektərźə) |
ablative | бүректән (bürektən) | бүректәрҙән (bürektərźən) |