From волшебник (volšebnik, “wizard, sorcerer”) + -ка (-ka), from Proto-Slavic *vъlšьba.
волшебничка • (volšebnička) f (masculine волшебник)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | волшебничка (volšebnička) | волшебнички (volšebnički) |
definite unspecified | волшебничката (volšebničkata) | волшебничките (volšebničkite) |
definite proximal | волшебничкава (volšebničkava) | волшебничкиве (volšebničkive) |
definite distal | волшебничкана (volšebničkana) | волшебничкине (volšebničkine) |
vocative | волшебничке (volšebničke) | волшебнички (volšebnički) |