From вучы́ць (vučýcʹ) + -ся (-sja), from Old East Slavic учити (učiti) and сѧ (sę), from Proto-Slavic *učiti and *sę. Cognate with Russian учи́ться (učítʹsja), Ukrainian учи́тися (učýtysja).
вучы́цца • (vučýcca) impf (perfective вы́вучыцца or навучы́цца)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | вучы́цца vučýcca | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | ву́чачыся vúčačysja |
вучы́ўшыся vučýŭšysja |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
вучу́ся vučúsja |
бу́ду вучы́цца búdu vučýcca |
| 2nd singular ты |
ву́чышся vúčyšsja |
бу́дзеш вучы́цца búdzješ vučýcca |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
ву́чыцца vúčycca |
бу́дзе вучы́цца búdzje vučýcca |
| 1st plural мы |
ву́чымся vúčymsja |
бу́дзем вучы́цца búdzjem vučýcca |
| 2nd plural вы |
ву́чыцеся vúčycjesja |
бу́дзеце вучы́цца búdzjecje vučýcca |
| 3rd plural яны́ |
ву́чацца vúčacca |
бу́дуць вучы́цца búducʹ vučýcca |
| imperative | singular | plural |
| second-person | вучы́ся vučýsja |
вучы́цеся vučýcjesja |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
вучы́ўся vučýŭsja |
вучы́ліся vučýlisja |
| feminine я / ты / яна́ |
вучы́лася vučýlasja | |
| neuter яно́ |
вучы́лася vučýlasja | |