вы́ебнуться • (výjebnutʹsja) pf (imperfective выёбываться)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | вы́ебнуться výjebnutʹsja | |
participles | present tense | past tense |
active | — | вы́ебнувшийся výjebnuvšijsja |
passive | — | — |
adverbial | — | вы́ебнувшись výjebnuvšisʹ |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | вы́ебнусь výjebnusʹ |
2nd singular (ты) | — | вы́ебнешься výjebnešʹsja |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | вы́ебнется výjebnetsja |
1st plural (мы) | — | вы́ебнемся výjebnemsja |
2nd plural (вы) | — | вы́ебнетесь výjebnetesʹ |
3rd plural (они́) | — | вы́ебнутся výjebnutsja |
imperative | singular | plural |
вы́ебнись výjebnisʹ |
вы́ебнитесь výjebnitesʹ | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | вы́ебнулся výjebnulsja |
вы́ебнулись výjebnulisʹ |
feminine (я/ты/она́) | вы́ебнулась výjebnulasʹ | |
neuter (оно́) | вы́ебнулось výjebnulosʹ |