From від- (vid-) + сте́жити (stéžyty).
відсте́жити • (vidstéžyty) pf (imperfective відсте́жувати)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | відсте́жити, відсте́жить vidstéžyty, vidstéžytʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | відсте́жений vidstéženyj impersonal: відсте́жено vidstéženo |
adverbial | — | відсте́живши vidstéžyvšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
— | відсте́жу vidstéžu |
2nd singular ти |
— | відсте́жиш vidstéžyš |
3rd singular він / вона / воно |
— | відсте́жить vidstéžytʹ |
1st plural ми |
— | відсте́жим, відсте́жимо vidstéžym, vidstéžymo |
2nd plural ви |
— | відсте́жите vidstéžyte |
3rd plural вони |
— | відсте́жать vidstéžatʹ |
imperative | singular | plural |
first-person | — | відсте́жмо vidstéžmo |
second-person | відсте́ж vidstéž |
відсте́жте vidstéžte |
past tense | singular | plural ми / ви / вони |
masculine я / ти / він |
відсте́жив vidstéžyv |
відсте́жили vidstéžyly |
feminine я / ти / вона |
відсте́жила vidstéžyla | |
neuter воно |
відсте́жило vidstéžylo |