Inherited from Old East Slavic глътати (glŭtati), from Proto-Slavic *glъtati. Cognate with Ukrainian глита́ти (hlytáty), Russian глота́ть (glotátʹ).
глыта́ць • (hlytácʹ) impf (perfective глыну́ць or глытну́ць)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | глыта́ць hlytácʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | глыта́ючы hlytájučy |
глыта́ўшы hlytáŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
глыта́ю hlytáju |
бу́ду глыта́ць búdu hlytácʹ |
| 2nd singular ты |
глыта́еш hlytáješ |
бу́дзеш глыта́ць búdzješ hlytácʹ |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
глыта́е hlytáje |
бу́дзе глыта́ць búdzje hlytácʹ |
| 1st plural мы |
глыта́ем hlytájem |
бу́дзем глыта́ць búdzjem hlytácʹ |
| 2nd plural вы |
глыта́еце hlytájecje |
бу́дзеце глыта́ць búdzjecje hlytácʹ |
| 3rd plural яны́ |
глыта́юць hlytájucʹ |
бу́дуць глыта́ць búducʹ hlytácʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | глыта́й hlytáj |
глыта́йце hlytájcje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
глыта́ў hlytáŭ |
глыта́лі hlytáli |
| feminine я / ты / яна́ |
глыта́ла hlytála | |
| neuter яно́ |
глыта́ла hlytála | |