граматичар • (gramatičar) m (feminine граматичарка)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | граматичар (gramatičar) | граматичари (gramatičari) |
| definite unspecified | граматичарот (gramatičarot) | граматичарите (gramatičarite) |
| definite proximal | граматичаров (gramatičarov) | граматичариве (gramatičarive) |
| definite distal | граматичарон (gramatičaron) | граматичарине (gramatičarine) |
| vocative | граматичаре (gramatičare) | граматичари (gramatičari) |
| count form | — | граматичара (gramatičara) |
грама̀тича̄р m (Latin spelling gramàtičār)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | граматичар | граматичари |
| genitive | граматичара | граматичара |
| dative | граматичару | граматичарима |
| accusative | граматичара | граматичаре |
| vocative | граматичару | граматичари |
| locative | граматичару | граматичарима |
| instrumental | граматичаром | граматичарима |