From Proto-Slavic *granь.
грань • (granĭ) f
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | грань granĭ |
грани grani |
грани grani |
genitive | грани grani |
гранью, гранию granĭju, graniju |
граньи, грании granĭi, granii |
dative | грани grani |
граньма granĭma |
граньмъ granĭmŭ |
accusative | грань granĭ |
грани grani |
грани grani |
instrumental | граньѭ, граниѭ granĭjǫ, granijǫ |
граньма granĭma |
граньми granĭmi |
locative | грани grani |
гранью, гранию granĭju, graniju |
граньхъ granĭxŭ |
vocative | грани grani |
грани grani |
граньѥ, граниѥ granĭje, granije |
Inherited from Old East Slavic грань (granĭ), from Proto-Slavic *granь.
грань • (granʹ) f inan (genitive гра́ни, nominative plural гра́ни, genitive plural гра́ней)
Inherited from Old East Slavic грань (granĭ), from Proto-Slavic *granь.
грань • (hranʹ) f inan (genitive гра́ні, nominative plural гра́ні, genitive plural гра́ней)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | грань hranʹ |
гра́ні hráni |
genitive | гра́ні hráni |
гра́ней hránej |
dative | гра́ні hráni |
гра́ням hránjam |
accusative | грань hranʹ |
гра́ні hráni |
instrumental | гра́нню hránnju |
гра́нями hránjamy |
locative | гра́ні hráni |
гра́нях hránjax |
vocative | гра́не hráne |
гра́ні hráni |