Inherited from Old East Slavic достатъкъ (dostatŭkŭ), from Proto-Slavic *dostatъkъ. By surface analysis, даста́ць (dastácʹ) + -ак (-ak). Compare Polish dostatek, Russian доста́ток (dostátok).
даста́так • (dastátak) m inan (genitive даста́тку, nominative plural даста́ткі, genitive plural даста́ткаў)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | даста́так dastátak |
даста́ткі dastátki |
genitive | даста́тку dastátku |
даста́ткаў dastátkaŭ |
dative | даста́тку dastátku |
даста́ткам dastátkam |
accusative | даста́так dastátak |
даста́ткі dastátki |
instrumental | даста́ткам dastátkam |
даста́ткамі dastátkami |
locative | даста́тку dastátku |
даста́тках dastátkax |
count form | — | даста́ткі1 dastátki1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.