де́вствен(ник) (dévstven(nik)) + -ница (-nica)
де́вственница • (dévstvennica) f anim (genitive де́вственницы, nominative plural де́вственницы, genitive plural де́вственниц, masculine де́вственник)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | де́вственница dévstvennica |
де́вственницы dévstvennicy |
genitive | де́вственницы dévstvennicy |
де́вственниц dévstvennic |
dative | де́вственнице dévstvennice |
де́вственницам dévstvennicam |
accusative | де́вственницу dévstvennicu |
де́вственниц dévstvennic |
instrumental | де́вственницей, де́вственницею dévstvennicej, dévstvenniceju |
де́вственницами dévstvennicami |
prepositional | де́вственнице dévstvennice |
де́вственницах dévstvennicax |