Inherited from Old East Slavic дѣꙗти (dějati), from Proto-Slavic *dějati, an extension of Proto-Slavic *děti (“to do, to say”). Cognate with Russian де́ять (déjatʹ), Ukrainian ді́яти (díjaty).
дзе́яць • (dzjéjacʹ) impf
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | дзе́яць dzjéjacʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | дзе́яны dzjéjany |
adverbial | дзе́ючы dzjéjučy |
дзе́яўшы dzjéjaŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
дзе́ю dzjéju |
бу́ду дзе́яць búdu dzjéjacʹ |
2nd singular ты |
дзе́еш dzjéješ |
бу́дзеш дзе́яць búdzješ dzjéjacʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
дзе́е dzjéje |
бу́дзе дзе́яць búdzje dzjéjacʹ |
1st plural мы |
дзе́ем dzjéjem |
бу́дзем дзе́яць búdzjem dzjéjacʹ |
2nd plural вы |
дзе́еце dzjéjecje |
бу́дзеце дзе́яць búdzjecje dzjéjacʹ |
3rd plural яны́ |
дзе́юць dzjéjucʹ |
бу́дуць дзе́яць búducʹ dzjéjacʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | дзей dzjej |
дзе́йце dzjéjcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
дзе́яў dzjéjaŭ |
дзе́ялі dzjéjali |
feminine я / ты / яна́ |
дзе́яла dzjéjala | |
neuter яно́ |
дзе́яла dzjéjala |