Inherited from Old Ruthenian дѧ́ковати (djákovati, “to thank”); ultimately from Old High German dankōn (“to thank”). Cognate with English thank.
дзя́каваць • (dzjákavacʹ) impf (perfective падзя́каваць)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | дзя́каваць dzjákavacʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | дзя́куючы dzjákujučy |
дзя́каваўшы dzjákavaŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
дзя́кую dzjákuju |
бу́ду дзя́каваць búdu dzjákavacʹ |
2nd singular ты |
дзя́куеш dzjákuješ |
бу́дзеш дзя́каваць búdzješ dzjákavacʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
дзя́куе dzjákuje |
бу́дзе дзя́каваць búdzje dzjákavacʹ |
1st plural мы |
дзя́куем dzjákujem |
бу́дзем дзя́каваць búdzjem dzjákavacʹ |
2nd plural вы |
дзя́куеце dzjákujecje |
бу́дзеце дзя́каваць búdzjecje dzjákavacʹ |
3rd plural яны́ |
дзя́куюць dzjákujucʹ |
бу́дуць дзя́каваць búducʹ dzjákavacʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | дзя́куй dzjákuj |
дзя́куйце dzjákujcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
дзя́каваў dzjákavaŭ |
дзя́кавалі dzjákavali |
feminine я / ты / яна́ |
дзя́кавала dzjákavala | |
neuter яно́ |
дзя́кавала dzjákavala |
From дзяк (dzjak, “dyak, clerk, official in Rus/Russia in 14-17 centuries”).
дзякава́ць • (dzjakavácʹ) impf (perfective падзякава́ць)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | дзякава́ць dzjakavácʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | дзяку́ючы dzjakújučy |
дзякава́ўшы dzjakaváŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
дзяку́ю dzjakúju |
бу́ду дзякава́ць búdu dzjakavácʹ |
2nd singular ты |
дзяку́еш dzjakúješ |
бу́дзеш дзякава́ць búdzješ dzjakavácʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
дзяку́е dzjakúje |
бу́дзе дзякава́ць búdzje dzjakavácʹ |
1st plural мы |
дзяку́ем dzjakújem |
бу́дзем дзякава́ць búdzjem dzjakavácʹ |
2nd plural вы |
дзяку́еце dzjakújecje |
бу́дзеце дзякава́ць búdzjecje dzjakavácʹ |
3rd plural яны́ |
дзяку́юць dzjakújucʹ |
бу́дуць дзякава́ць búducʹ dzjakavácʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | дзяку́й dzjakúj |
дзяку́йце dzjakújcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
дзякава́ў dzjakaváŭ |
дзякава́лі dzjakaváli |
feminine я / ты / яна́ |
дзякава́ла dzjakavála | |
neuter яно́ |
дзякава́ла dzjakavála |