Borrowed from Ancient Greek διάλεκτος (diálektos).
дијале́кт • (dijalékt) m (plural дијале́кти, relational adjective дијале́ктен)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | дијалект (dijalekt) | дијалекти (dijalekti) |
| definite unspecified | дијалектот (dijalektot) | дијалектите (dijalektite) |
| definite proximal | дијалектов (dijalektov) | дијалективе (dijalektive) |
| definite distal | дијалектон (dijalekton) | дијалектине (dijalektine) |
| vocative | дијалекту (dijalektu) | дијалекти (dijalekti) |
| count form | — | дијалекта (dijalekta) |