дока́же • (dokáže)
докаже • (dokaže) third-singular present, pf (imperfective докажува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | докажел | докажал | adjectival participle | докажан | ||
| feminine | докажела | докажала | adverbial participle | — | ||
| neuter | докажело | докажало | verbal noun | — | ||
| plural | докажеле | докажале | perfect participle | докажано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | докажам | докажев | докажав | — | ||
| 2nd singular | докажеш | докажеше | докажа | докажи | ||
| 3rd singular | докаже | докажеше | докажа | — | ||
| 1st plural | докажеме | докажевме | докажавме | — | ||
| 2nd plural | докажете | докажевте | докажавте | докажете | ||
| 3rd plural | докажат | докажеа | докажаа | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум докажал | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам докажано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев докажал | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав докажано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал докажано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе докажам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам докажано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе докажев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав докажано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум докажел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал докажано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би докажал | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал докажано | conditional of има + perfect participle | ||||