докажува • (dokažuva) third-singular present, impf (perfective докаже)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | докажувал | — | adjectival participle | докажуван | ||
| feminine | докажувала | — | adverbial participle | докажувајќи | ||
| neuter | докажувало | — | verbal noun | докажување | ||
| plural | докажувале | — | perfect participle | докажувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | докажувам | докажував | — | — | ||
| 2nd singular | докажуваш | докажуваше | — | докажувај | ||
| 3rd singular | докажува | докажуваше | — | — | ||
| 1st plural | докажуваме | докажувавме | — | — | ||
| 2nd plural | докажувате | докажувавте | — | докажувајте | ||
| 3rd plural | докажуваат | докажуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум докажувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам докажувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев докажувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав докажувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал докажувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе докажувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам докажувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе докажував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав докажувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум докажувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал докажувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би докажувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал докажувано | conditional of има + perfect participle | ||||