доколува • (dokoluva) third-singular present, impf (perfective доколе)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | доколувал | — | adjectival participle | доколуван | ||
| feminine | доколувала | — | adverbial participle | доколувајќи | ||
| neuter | доколувало | — | verbal noun | доколување | ||
| plural | доколувале | — | perfect participle | доколувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | доколувам | доколував | — | — | ||
| 2nd singular | доколуваш | доколуваше | — | доколувај | ||
| 3rd singular | доколува | доколуваше | — | — | ||
| 1st plural | доколуваме | доколувавме | — | — | ||
| 2nd plural | доколувате | доколувавте | — | доколувајте | ||
| 3rd plural | доколуваат | доколуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум доколувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам доколувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев доколувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав доколувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал доколувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе доколувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам доколувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе доколував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав доколувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум доколувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал доколувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би доколувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал доколувано | conditional of има + perfect participle | ||||