Inherited from Old Ruthenian доскона́лый (doskonályj), borrowed from Polish doskonały.
доскона́лий • (doskonályj)
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | |||
| nominative | доскона́лий doskonályj |
доскона́ле doskonále |
доскона́ла doskonála |
доскона́лі doskonáli | |
| genitive | доскона́лого doskonáloho |
доскона́лої doskonáloji |
доскона́лих doskonályx | ||
| dative | доскона́лому doskonálomu |
доскона́лій doskonálij |
доскона́лим doskonálym | ||
| accusative | animate | доскона́лого doskonáloho |
доскона́ле doskonále |
доскона́лу doskonálu |
доскона́лих doskonályx |
| inanimate | доскона́лий doskonályj |
доскона́лі doskonáli | |||
| instrumental | доскона́лим doskonálym |
доскона́лою doskonáloju |
доскона́лими doskonálymy | ||
| locative | доскона́лому, доскона́лім doskonálomu, doskonálim |
доскона́лій doskonálij |
доскона́лих doskonályx | ||