доскона́лий (doskonályj, “perfect”, adjective) + -ість (-istʹ). Compare Polish doskonałość.
доскона́лість • (doskonálistʹ) f inan (genitive доскона́лості or доскона́лости, nominative plural доскона́лості, genitive plural доскона́лостей)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | доскона́лість doskonálistʹ |
доскона́лості doskonálosti |
genitive | доскона́лості, доскона́лости doskonálosti, doskonálosty |
доскона́лостей doskonálostej |
dative | доскона́лості doskonálosti |
доскона́лостям doskonálostjam |
accusative | доскона́лість doskonálistʹ |
доскона́лості doskonálosti |
instrumental | доскона́лістю doskonálistju |
доскона́лостями doskonálostjamy |
locative | доскона́лості doskonálosti |
доскона́лостях doskonálostjax |
vocative | доскона́лосте doskonáloste |
доскона́лості doskonálosti |