From душа (duša) + -о- (-o-) + губи (gubi) + -ник (-nik).
душогубник • (dušogubnik) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | душогубник (dušogubnik) | душогубници (dušogubnici) |
definite unspecified | душогубникот (dušogubnikot) | душогубниците (dušogubnicite) |
definite proximal | душогубников (dušogubnikov) | душогубнициве (dušogubnicive) |
definite distal | душогубникон (dušogubnikon) | душогубницине (dušogubnicine) |
vocative | душогубнику (dušogubniku) | душогубници (dušogubnici) |
count form | — | душогубника (dušogubnika) |