From Common Turkic *toŋuz (“pig”).
дуңғыҙ • (duñğıź)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | дуңғыҙ (duñğıź) | дуңғыҙҙар (duñğıźźar) |
definite genitive | дуңғыҙҙың (duñğıźźıñ) | дуңғыҙҙарҙың (duñğıźźarźıñ) |
dative | дуңғыҙға (duñğıźğa) | дуңғыҙҙарға (duñğıźźarğa) |
definite accusative | дуңғыҙҙы (duñğıźźı) | дуңғыҙҙарҙы (duñğıźźarźı) |
locative | дуңғыҙҙа (duñğıźźa) | дуңғыҙҙарҙа (duñğıźźarźa) |
ablative | дуңғыҙҙан (duñğıźźan) | дуңғыҙҙарҙан (duñğıźźarźan) |