From Proto-Turkic *yeŋ- (“to win”).[1]
еңеү • (yeñew)
еңеү • (yeñew)
2=үPlease see Module:checkparams for help with this warning.
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | еңеү (yeñew) | еңеүләр (yeñewlər) |
definite genitive | еңеүнең (yeñewneñ) | еңеүләрҙең (yeñewlərźeñ) |
dative | еңеүгә (yeñewgə) | еңеүләргә (yeñewlərgə) |
definite accusative | еңеүне (yeñewne) | еңеүләрҙе (yeñewlərźe) |
locative | еңеүлә (yeñewlə) | еңеүләрҙә (yeñewlərźə) |
ablative | еңеүнән (yeñewnən) | еңеүләрҙән (yeñewlərźən) |