Inherited from Proto-Slavic *žaliti.
жа̏лити impf (Latin spelling žȁliti)
| Infinitive: жалити | Present verbal adverb: жа̏ле̄ћи | Past verbal adverb: — | Verbal noun: жа̏ље̄ње | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Number | Singular | Plural | |||||
| Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
| Verbal forms | ја | ти | он / она / оно | ми | ви | они / оне / она | |
| Present | жалим | жалиш | жали | жалимо | жалите | жале | |
| Future | Future I | жалит ћу1 жалићу |
жалит ћеш1 жалићеш |
жалит ће1 жалиће |
жалит ћемо1 жалићемо |
жалит ћете1 жалићете |
жалит ће1 жалиће |
| Future II | бу̏де̄м жалио2 | бу̏де̄ш жалио2 | бу̏де̄ жалио2 | бу̏де̄мо жалили2 | бу̏де̄те жалили2 | бу̏дӯ жалили2 | |
| Past | Perfect | жалио сам2 | жалио си2 | жалио је2 | жалили смо2 | жалили сте2 | жалили су2 |
| Pluperfect3 | би̏о сам жалио2 | би̏о си жалио2 | би̏о је жалио2 | би́ли смо жалили2 | би́ли сте жалили2 | би́ли су жалили2 | |
| Imperfect | жаљах | жаљаше | жаљаше | жаљасмо | жаљасте | жаљаху | |
| Conditional I | жалио бих2 | жалио би2 | жалио би2 | жалили бисмо2 | жалили бисте2 | жалили би2 | |
| Conditional II4 | би̏о бих жалио2 | би̏о би жалио2 | би̏о би жалио2 | би́ли бисмо жалили2 | би́ли бисте жалили2 | би́ли би жалили2 | |
| Imperative | — | жали | — | жалимо | жалите | — | |
| Active past participle | жалио m / жалила f / жалило n | жалили m / жалиле f / жалила n | |||||
| 1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. 4 Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
| |||||||
Inherited from Old Ruthenian жалити (žaliti), from Proto-Slavic *žędliti. By surface analysis, жа́ло (žálo) + -ити (-yty).
жали́ти or жа́лити • (žalýty or žályty) impf (transitive)
(standard)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | жали́ти, жали́ть žalýty, žalýtʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | жале́ний žalényj impersonal: жале́но žaléno |
| adverbial | жалячи́ žaljačý |
жали́вши žalývšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
жалю́ žaljú |
бу́ду жали́ти, бу́ду жали́ть, жали́тиму búdu žalýty, búdu žalýtʹ, žalýtymu |
| 2nd singular ти |
жали́ш žalýš |
бу́деш жали́ти, бу́деш жали́ть, жали́тимеш búdeš žalýty, búdeš žalýtʹ, žalýtymeš |
| 3rd singular він / вона / воно |
жали́ть žalýtʹ |
бу́де жали́ти, бу́де жали́ть, жали́тиме búde žalýty, búde žalýtʹ, žalýtyme |
| 1st plural ми |
жали́м, жалимо́ žalým, žalymó |
бу́демо жали́ти, бу́демо жали́ть, жали́тимемо, жали́тимем búdemo žalýty, búdemo žalýtʹ, žalýtymemo, žalýtymem |
| 2nd plural ви |
жалите́ žalyté |
бу́дете жали́ти, бу́дете жали́ть, жали́тимете búdete žalýty, búdete žalýtʹ, žalýtymete |
| 3rd plural вони |
жаля́ть žaljátʹ |
бу́дуть жали́ти, бу́дуть жали́ть, жали́тимуть búdutʹ žalýty, búdutʹ žalýtʹ, žalýtymutʹ |
| imperative | singular | plural |
| first-person | — | жалі́м, жалі́мо žalím, žalímo |
| second-person | жали́ žalý |
жалі́ть žalítʹ |
| past tense | singular | plural ми / ви / вони |
| masculine я / ти / він |
жали́в žalýv |
жали́ли žalýly |
| feminine я / ти / вона |
жали́ла žalýla | |
| neuter воно |
жали́ло žalýlo | |
(colloquial)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | жа́лити, жа́лить žályty, žálytʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | жа́лений žálenyj impersonal: жа́лено žáleno |
| adverbial | жа́лячи žáljačy |
жа́ливши žályvšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
жа́лю žálju |
бу́ду жа́лити, бу́ду жа́лить, жа́литиму búdu žályty, búdu žálytʹ, žálytymu |
| 2nd singular ти |
жа́лиш žályš |
бу́деш жа́лити, бу́деш жа́лить, жа́литимеш búdeš žályty, búdeš žálytʹ, žálytymeš |
| 3rd singular він / вона / воно |
жа́лить žálytʹ |
бу́де жа́лити, бу́де жа́лить, жа́литиме búde žályty, búde žálytʹ, žálytyme |
| 1st plural ми |
жа́лим, жа́лимо žálym, žálymo |
бу́демо жа́лити, бу́демо жа́лить, жа́литимемо, жа́литимем búdemo žályty, búdemo žálytʹ, žálytymemo, žálytymem |
| 2nd plural ви |
жа́лите žályte |
бу́дете жа́лити, бу́дете жа́лить, жа́литимете búdete žályty, búdete žálytʹ, žálytymete |
| 3rd plural вони |
жа́лять žáljatʹ |
бу́дуть жа́лити, бу́дуть жа́лить, жа́литимуть búdutʹ žályty, búdutʹ žálytʹ, žálytymutʹ |
| imperative | singular | plural |
| first-person | — | жа́льмо žálʹmo |
| second-person | жаль žalʹ |
жа́льте žálʹte |
| past tense | singular | plural ми / ви / вони |
| masculine я / ти / він |
жа́лив žályv |
жа́лили žályly |
| feminine я / ти / вона |
жа́лила žályla | |
| neuter воно |
жа́лило žálylo | |