From за- (za-) + вагі́тніти (vahítnity).
завагі́тніти • (zavahítnity) pf (imperfective вагі́тніти)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | завагі́тніти, завагі́тніть zavahítnity, zavahítnitʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | — | завагі́тнівши zavahítnivšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
— | завагі́тнію zavahítniju |
2nd singular ти |
— | завагі́тнієш zavahítniješ |
3rd singular він / вона / воно |
— | завагі́тніє zavahítnije |
1st plural ми |
— | завагі́тнієм, завагі́тніємо zavahítnijem, zavahítnijemo |
2nd plural ви |
— | завагі́тнієте zavahítnijete |
3rd plural вони |
— | завагі́тніють zavahítnijutʹ |
imperative | singular | plural |
first-person | — | завагі́тніймо zavahítnijmo |
second-person | завагі́тній zavahítnij |
завагі́тнійте zavahítnijte |
past tense | singular | plural ми / ви / вони |
masculine я / ти / він |
завагі́тнів zavahítniv |
завагі́тніли zavahítnily |
feminine я / ти / вона |
завагі́тніла zavahítnila | |
neuter воно |
завагі́тніло zavahítnilo |