заман

Hello, you have come here looking for the meaning of the word заман. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word заман, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say заман in singular and plural. Everything you need to know about the word заман you have here. The definition of the word заман will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofзаман, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Avar

Etymology

From a Turkic language, ultimately from Persian زمان. Compare Azerbaijani zaman.

Noun

заман (zaman)

  1. time

Bashkir

Etymology

From Persian زمان (zamân).

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Hyphenation: за‧ман

Noun

заман (zaman)

  1. period of time in history; epoch, era
    Заман башҡа, заң башҡа.
    Zaman başqa, zañ başqa.
    Different time, different laws. (=Laws change as time goes).
    Ул заманда самолёт хаҡы осһоҙ булды.
    Ul zamanda samolyot xaqı oshoź buldı.
    At that time, the airfares were cheap.
    Мәжит Ғафури «Януарҙарға килгән үләт» исемле мәҫәлендә Лафонтен заманынан билдәле сюжетҡа мөрәжәғәт итә.
    Məjit Ğafuri «Yanwarźarğa kilgən ülət» isemle məśəlendə Lafonten zamanınan bildəle syujetqa mörəjəğət itə.
    Majit Gafuri in his fable titled "The pestilence has come to animals" turns to a plot known from the time of (Jean de) La Fontaine.
  2. modern time, the current period in history
    Ҡатын-ҡыҙҙар өсөн машина йөрөтә белеү — заман талабы.
    Qatın-qıźźar ösön maşina yörötə belew — zaman talabı.
    For women to be able to drive a car is the modern time’s necessity (=part of modern life).
  3. (grammar) tense
    Үткән заман.
    Ütkən zaman.
    Past tense.
    Хәҙерге заман.
    Xəźerge zaman.
    Present tense.
    Ҡылымдарҙы киләсәк заманға ҡуйығыҙ.
    Qılımdarźı kiləsək zamanğa quyığıź.
    Put the verbs in the future tense.

Declension

Declension of заман
singular plural
absolute заман (zaman) замандар (zamandar)
definite genitive замандың (zamandıñ) замандарҙың (zamandarźıñ)
dative заманға (zamanğa) замандарға (zamandarğa)
definite accusative заманды (zamandı) замандарҙы (zamandarźı)
locative заманда (zamanda) замандарҙа (zamandarźa)
ablative замандан (zamandan) замандарҙан (zamandarźan)

Derived terms

Kazakh

Alternative scripts
Arabic زامان
Cyrillic заман
Latin zaman

Etymology

From Persian زمان (zamân).

Pronunciation

Noun

заман (zaman)

  1. period of time
  2. (geology) era

Declension

Declension of заман
singular plural
nominative заман (zaman) замандар (zamandar)
genitive заманның (zamannyñ) замандардың (zamandardyñ)
dative заманға (zamanğa) замандарға (zamandarğa)
accusative заманды (zamandy) замандарды (zamandardy)
locative заманда (zamanda) замандарда (zamandarda)
ablative заманнан (zamannan) замандардан (zamandardan)
instrumental заманмен (zamanmen) замандармен (zamandarmen)

Synonyms

Derived terms

Kumyk

Noun

заман (zaman)

  1. time
    заман болдуzaman bolduthe time has come

Declension

Declension of заман (zaman)
singular plural
nominative заман (zaman) заманлар (zamanlar)
accusative заманны (zamannı) заманланы (zamanlanı)
dative замангъа (zamanğa) заманлагъа (zamanlağa)
locative заманда (zamanda) заманларда (zamanlarda)
ablative замандан (zamandan) заманлардан (zamanlardan)
genitive заманны (zamannı) заманланы (zamanlanı)
Possessive forms of заман (zaman)
1st person singular
singular plural
nominative заманым (zamanım) заманларым (zamanlarım)
accusative заманымны (zamanımnı) заманларымны (zamanlarımnı)
dative заманымгъа (zamanımğa) заманларыма (zamanlarıma)
locative заманымда (zamanımda) заманларымда (zamanlarımda)
ablative заманымдан (zamanımdan) заманларымдан (zamanlarımdan)
genitive заманымны (zamanımnı) заманларымны (zamanlarımnı)
1st person plural
singular plural
nominative заманыбыз (zamanıbız) заманларыбыз (zamanlarıbız)
accusative заманыбызны (zamanıbıznı) заманларыбызны (zamanlarıbıznı)
dative заманыбызгъа (zamanıbızğa) заманларыбызгъа (zamanlarıbızğa)
locative заманыбызда (zamanıbızda) заманларыбызда (zamanlarıbızda)
ablative заманыбыздан (zamanıbızdan) заманларыбыздан (zamanlarıbızdan)
genitive заманыбызны (zamanıbıznı) заманларыбызны (zamanlarıbıznı)
2nd person singular
singular plural
nominative заманынгъ (zamanınğ) заманларынгъ (zamanlarınğ)
accusative заманынгъны (zamanınğnı) заманларынгъны (zamanlarınğnı)
dative заманынгъа (zamanınğa) заманларынгъа (zamanlarınğa)
locative заманынгъда (zamanınğda) заманларынгъда (zamanlarınğda)
ablative заманынгъдан (zamanınğdan) заманларынгъдан (zamanlarınğdan)
genitive заманынгъны (zamanınğnı) заманларынгъны (zamanlarınğnı)
2nd person plural
singular plural
nominative заманыгъыз (zamanığız) заманларыгъыз (zamanlarığız)
accusative заманыгъызны (zamanığıznı) заманларыгъызны (zamanlarığıznı)
dative заманыгъызгъа (zamanığızğa) заманларыгъызгъа (zamanlarığızğa)
locative заманыгъызда (zamanığızda) заманларыгъызда (zamanlarığızda)
ablative заманыгъыздан (zamanığızdan) заманларыбыздан (zamanlarıbızdan)
genitive заманыгъызны (zamanığıznı) заманларыгъызны (zamanlarığıznı)
3rd person
singular plural
nominative заманы (zamanı) заманлары (zamanları)
accusative заманын (zamanın) заманларын (zamanların)
dative заманына (zamanına) заманларына (zamanlarına)
locative заманында (zamanında) заманларында (zamanlarında)
ablative заманындан (zamanından) заманларындан (zamanlarından)
genitive заманыны (zamanını) заманларыны (zamanlarını)

Further reading

  • Бамматов Б.Г., editor (2013), “заман”, in Кумыкско-русский словарь [Kumyk–Russian dictionary], Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН

Kyrgyz

Etymology

From Persian زمان (zamân).

Pronunciation

Noun

заман (zaman) (Arabic spelling زامان)

  1. period of time
  2. (geology) era

Declension

Derived terms

Macedonian

Pronunciation

Noun

заман (zamanm

  1. (archaic) time

Serbo-Croatian

Etymology 1

From Ottoman Turkish زمان (zaman), from Persian زمان (zamân).

Pronunciation

  • IPA(key): /zǎmaːn/
  • Hyphenation: за‧ман

Noun

за̀ма̄н m (Latin spelling zàmān)

  1. time
  2. epoch
  3. era
Declension

Etymology 2

Inherited from Proto-Slavic *za vъ manъ; compare за, у, ма́на.

Pronunciation

  • IPA(key): /zâmaːn/
  • Hyphenation: за‧ман

Adverb

за̏ма̄н (Latin spelling zȁmān)

  1. in vain
  2. freely, gratis, for nothing

Tatar

Etymology

From Persian زمان (zamân).

Noun

заман (zaman)

  1. time
  2. epoch
  3. era