замо́вити (zamóvyty) + -ник (-nyk)
замо́вник • (zamóvnyk) m pers (genitive замо́вника, nominative plural замо́вники, genitive plural замо́вників, feminine замо́вниця)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | замо́вник zamóvnyk |
замо́вники zamóvnyky |
genitive | замо́вника zamóvnyka |
замо́вників zamóvnykiv |
dative | замо́вникові, замо́внику zamóvnykovi, zamóvnyku |
замо́вникам zamóvnykam |
accusative | замо́вника zamóvnyka |
замо́вників zamóvnykiv |
instrumental | замо́вником zamóvnykom |
замо́вниками zamóvnykamy |
locative | замо́вникові, замо́внику zamóvnykovi, zamóvnyku |
замо́вниках zamóvnykax |
vocative | замо́внику zamóvnyku |
замо́вники zamóvnyky |