Cognate with Polish zaręczony.
зару́чений • (zarúčenyj)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | зару́чений zarúčenyj |
зару́чене zarúčene |
зару́чена zarúčena |
зару́чені zarúčeni | |
genitive | зару́ченого zarúčenoho |
зару́ченої zarúčenoji |
зару́чених zarúčenyx | ||
dative | зару́ченому zarúčenomu |
зару́ченій zarúčenij |
зару́ченим zarúčenym | ||
accusative | animate | зару́ченого zarúčenoho |
зару́чене zarúčene |
зару́чену zarúčenu |
зару́чених zarúčenyx |
inanimate | зару́чений zarúčenyj |
зару́чені zarúčeni | |||
instrumental | зару́ченим zarúčenym |
зару́ченою zarúčenoju |
зару́ченими zarúčenymy | ||
locative | зару́ченому, зару́ченім zarúčenomu, zarúčenim |
зару́ченій zarúčenij |
зару́чених zarúčenyx |
зару́чений • (zarúčenyj)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | зару́чений zarúčenyj |
зару́чене zarúčene |
зару́чена zarúčena |
зару́чені zarúčeni | |
genitive | зару́ченого zarúčenoho |
зару́ченої zarúčenoji |
зару́чених zarúčenyx | ||
dative | зару́ченому zarúčenomu |
зару́ченій zarúčenij |
зару́ченим zarúčenym | ||
accusative | animate | зару́ченого zarúčenoho |
зару́чене zarúčene |
зару́чену zarúčenu |
зару́чених zarúčenyx |
inanimate | зару́чений zarúčenyj |
зару́чені zarúčeni | |||
instrumental | зару́ченим zarúčenym |
зару́ченою zarúčenoju |
зару́ченими zarúčenymy | ||
locative | зару́ченому, зару́ченім zarúčenomu, zarúčenim |
зару́ченій zarúčenij |
зару́чених zarúčenyx |