збіць

• зьбіць (zʹbicʹ) — Taraškievica orthography
• źbić — Łacinka (Belarusian Latin alphabet)

Inherited from Old Ruthenian збити (zbiti). Compare Polish zbić, Russian сбить (sbitʹ) and Ukrainian зби́ти (zbýty).

• IPA^(key):

збіць • (zbicʹ) pf (imperfective збіва́ць)

1. (transitive) to knock down, to beat up, to mix (ingredients), to bring down (a fever)

   Ве́цер збíў яго́́ з но́г.

   Vjécjer zbíŭ jahó́ z nóh.

   The wind knocked him down.

   Я́на збíла яйкí́ ў пе́ну.

   Jána zbíla jajkí́ ŭ pjénu.

   She whipped the eggs into foam.

   Ё́н збíў сабе́ ло́каць, калі́ ўпáў.

   Jón zbíŭ sabjé lókacʹ, kalí ŭpáŭ.

   He bruised his elbow when he fell.

2. (transitive) to beat up (to give somebody a severe beating)
   • 1931 , Jaroslav Hašek, translated by Міхась Зарэцкі, У тыле (Прыгоды ўдалага ваякі Швэйка; 1), Minsk: ДВБ, translation of Osudy dobrého vojáka Švejka za světové války (in Czech), page 137:

     Летась у Жыжкове ксёндз зьбіў сьляпога, які ў гэткім выпадку ня зьдзеў шапкі.

     Ljetasʹ u Žyžkóvje ksjondz zʹbiŭ sʹljapóha, jaki ŭ hetkim vypadku nja zʹdzjeŭ šapki.

     Last year in Žižkov, a priest beat up a blind man because he didn't take off his hat on such an occasion.

3. (transitive) to knock off (to remove something by hitting or to make someone fall by hitting)
   • 1939 , Jack London, anonymous translator, Белы клык, Minsk: ДВБ, translation of White Fang, page 140:

     Шмат разоў Белы Клык спрабаваў збіць Чэрокі з ног, але розніца ў росце была надзвычай вялікая паміж імі.

     Šmat razóŭ Bjely Klyk sprabavaŭ zbicʹ Čeróki z noh, alje róznica ŭ róscje byla nadzvyčaj vjalikaja pamiž imi.

   • 1940 , James Fenimore Cooper, anonymous translator, Апошні з магікан, Minsk: ДВБ, translation of The Last of the Mohicans, page 96:

     Нарэшце, выбухнулі два стрэлы; кара і лісце дуба пырснулі ў паветра, і вецер разнёс іх у розныя бакі; дзікун адказаў сваім ворагам толькі пасмешлівым рогатам і паслаў новую кулю, якая збіла капялюш з галавы Сакалінага Вока.

     Narešcje, vybuxnuli dva strely; kara i liscje duba pyrsnuli ŭ pavjetra, i vjecjer raznjós ix u róznyja baki; dzikun adkazaŭ svaim vóraham tólʹki pasmješlivym róhatam i paslaŭ nóvuju kulju, jakaja zbila kapjaljuš z halavy Sakalinaha Vóka.

4. (transitive) to scrape, to bruise (to injure or damage by rubbing across a surface)
   • 2018, Алесь Бычкоўскі, “Блукач”, in Дабрадзеі і гармідар квантавай літаратуры : аповесць і апавяданні, Minsk: Галіяфы, →ISBN, page 111:

     Суседка Філімона несла свінням есці, падвярнула нагу і збіла локаць аб вушак. Ладны чарняк выплыў.

     Susjedka Filimóna njesla svinnjam jesci, padvjarnula nahu i zbila lókacʹ ab vušak. Ladny čarnjak vyplyŭ.

     Filimon's neighbor was carrying food for the pigs. She stumbled and scraped her elbow on a jamb. A sizeable bruise formed.

• Zhurawski, A. I., editor (1993), “збити”, in Гістарычны слоўнік беларускай мовы (in Belarusian), numbers 12 (зашкодный – злотницкий), Minsk: Navuka i tekhnika, →ISBN, page 25
• “збіць” in Belarusian–Russian dictionaries and Belarusian dictionaries at slounik.org
• "збіць" in Kandrat Krapiva's Explanatory Dictionary of the Belarusian Language (1977-1984) at Verbum