злосто́рник • (zlostórnik) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | злосто́рник zlostórnik |
злосто́рници zlostórnici |
definite (subject form) |
злосто́рникът zlostórnikǎt |
злосто́рниците zlostórnicite |
definite (object form) |
злосто́рника zlostórnika | |
count form | — | злосто́рника zlostórnika |
злосторник • (zlostornik) m (feminine злосторничка, relational adjective злосторнички)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | злосторник | злосторници |
definite unspecified | злосторникот | злосторниците |
definite proximal | злосторников | злосторнициве |
definite distal | злосторникон | злосторницине |
vocative | злосторнику | злосторници |
count form | — | злосторника |