From зүүн (züün, “left”) + -тэн (-ten).
зүүнтэн • (züünten) (Mongolian spelling ᠵᠡᠭᠦᠨᠲᠡᠨ (ǰegünten), definite plural зүүнтнүүд); (regular declension)
| attributive | зүүнтэн züünten | |
|---|---|---|
| singular / indefinite | definite plural | |
| nominative | зүүнтэн züünten |
зүүнтнүүд züüntnüüd |
| genitive | зүүнтний züüntnii |
зүүнтнүүдийн züüntnüüdiin |
| accusative | зүүнтнийг züüntniig |
зүүнтнүүдийг züüntnüüdiig |
| dative-locative | зүүнтэнд züüntend |
зүүнтнүүдэд züüntnüüded |
| ablative | зүүнтнээс züüntnees |
зүүнтнүүдээс züüntnüüdees |
| instrumental | зүүнтнээр züüntneer |
зүүнтнүүдээр züüntnüüdeer |
| comitative | зүүнтэнтэй züüntentej |
зүүнтнүүдтэй züüntnüüdtej |
| privative | зүүнтэнгүй züüntengüj |
зүүнтнүүдгүй züüntnüüdgüj |
| directive | зүүнтэн рүү züünten rüü |
зүүнтнүүд рүү züüntnüüd rüü |
| singular / indefinite | definite plural | |
|---|---|---|
| nominative | зүүнтнээ züüntnee |
зүүнтнүүдээ züüntnüüdee |
| genitive | зүүнтнийхээ züüntniixee |
зүүнтнүүдийнхээ züüntnüüdiinxee |
| accusative | зүүнтнийгээ züüntniigee |
зүүнтнүүдийгээ züüntnüüdiigee |
| dative-locative | зүүнтэндээ züüntendee |
зүүнтнүүддээ züüntnüüddee |
| ablative | зүүнтнээсээ züüntneesee |
зүүнтнүүдээсээ züüntnüüdeesee |
| instrumental | зүүнтнээрээ züüntneeree |
зүүнтнүүдээрээ züüntnüüdeeree |
| comitative | зүүнтэнтэйгээ züüntentejgee |
зүүнтнүүдтэйгээ züüntnüüdtejgee |
| privative | зүүнтэнгүйгээ züüntengüjgee |
зүүнтнүүдгүйгээ züüntnüüdgüjgee |
| directive | зүүнтэн рүүгээ züünten rüügee |
зүүнтнүүд рүүгээ züüntnüüd rüügee |
| independent genitive |
singular / indefinite | definite plural |
|---|---|---|
| singular possession |
зүүнтнийх züüntniix |
зүүнтнүүдийнх züüntnüüdiinx |
| collective possession |
зүүнтнийхэн züüntniixen |
зүүнтнүүдийнхэн züüntnüüdiinxen |