из- (iz-) + -гиба́ть (-gibátʹ)
изгиба́ть • (izgibátʹ) impf (perfective изогну́ть)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | изгиба́ть izgibátʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | изгиба́ющий izgibájuščij |
изгиба́вший izgibávšij |
| passive | изгиба́емый izgibájemyj |
— |
| adverbial | изгиба́я izgibája |
изгиба́в izgibáv, изгиба́вши izgibávši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | изгиба́ю izgibáju |
бу́ду изгиба́ть búdu izgibátʹ |
| 2nd singular (ты) | изгиба́ешь izgibáješʹ |
бу́дешь изгиба́ть búdešʹ izgibátʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | изгиба́ет izgibájet |
бу́дет изгиба́ть búdet izgibátʹ |
| 1st plural (мы) | изгиба́ем izgibájem |
бу́дем изгиба́ть búdem izgibátʹ |
| 2nd plural (вы) | изгиба́ете izgibájete |
бу́дете изгиба́ть búdete izgibátʹ |
| 3rd plural (они́) | изгиба́ют izgibájut |
бу́дут изгиба́ть búdut izgibátʹ |
| imperative | singular | plural |
| изгиба́й izgibáj |
изгиба́йте izgibájte | |
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | изгиба́л izgibál |
изгиба́ли izgibáli |
| feminine (я/ты/она́) | изгиба́ла izgibála | |
| neuter (оно́) | изгиба́ло izgibálo | |