изу́вати impf (Latin spelling izúvati)
Infinitive: изувати | Present verbal adverb: изу́вајӯћи | Past verbal adverb: — | Verbal noun: изу́ва̄ње | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Number | Singular | Plural | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
Verbal forms | ја | ти | он / она / оно | ми | ви | они / оне / она | |
Present | изувам | изуваш | изува | изувамо | изувате | изувају | |
Future | Future I | изуват ћу1 изуваћу |
изуват ћеш1 изуваћеш |
изуват ће1 изуваће |
изуват ћемо1 изуваћемо |
изуват ћете1 изуваћете |
изуват ће1 изуваће |
Future II | бу̏де̄м изувао2 | бу̏де̄ш изувао2 | бу̏де̄ изувао2 | бу̏де̄мо изували2 | бу̏де̄те изували2 | бу̏дӯ изували2 | |
Past | Perfect | изувао сам2 | изувао си2 | изувао је2 | изували смо2 | изували сте2 | изували су2 |
Pluperfect3 | би̏о сам изувао2 | би̏о си изувао2 | би̏о је изувао2 | би́ли смо изували2 | би́ли сте изували2 | би́ли су изували2 | |
Imperfect | изувах | изуваше | изуваше | изувасмо | изувасте | изуваху | |
Conditional I | изувао бих2 | изувао би2 | изувао би2 | изували бисмо2 | изували бисте2 | изували би2 | |
Conditional II4 | би̏о бих изувао2 | би̏о би изувао2 | би̏о би изувао2 | би́ли бисмо изували2 | би́ли бисте изували2 | би́ли би изували2 | |
Imperative | — | изувај | — | изувајмо | изувајте | — | |
Active past participle | изувао m / изувала f / изувало n | изували m / изувале f / изувала n | |||||
Passive past participle | изуван m / изувана f / изувано n | изувани m / изуване f / изувана n | |||||
1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. 4 Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
|