изумува • (izumuva) third-singular present, impf (perfective изуми)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | изумувал | — | adjectival participle | изумуван | ||
| feminine | изумувала | — | adverbial participle | изумувајќи | ||
| neuter | изумувало | — | verbal noun | изумување | ||
| plural | изумувале | — | perfect participle | изумувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | изумувам | изумував | — | — | ||
| 2nd singular | изумуваш | изумуваше | — | изумувај | ||
| 3rd singular | изумува | изумуваше | — | — | ||
| 1st plural | изумуваме | изумувавме | — | — | ||
| 2nd plural | изумувате | изумувавте | — | изумувајте | ||
| 3rd plural | изумуваат | изумуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум изумувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам изумувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев изумувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав изумувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал изумувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе изумувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам изумувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе изумував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав изумувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум изумувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал изумувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би изумувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал изумувано | conditional of има + perfect participle | ||||